आशा को किरण बिस्तारै बिलौदै जान्छन गोधुली साझा संगै ,
अन्धकार संगै निदौछांन गन्तब्य नटेक्दै ,
अनि पुनः बिहानी म आफैलाई खोज्छु यो संसार को भिड मा ,
तर म आफै लाई नै चिन्न सक्दिन को हु म ,
अनि बिस्तारै दिन छिप्पिदै जान्छ अनि मान्छे को भिड अझ बाक्लिदै जादा ,
झन् म यो भिड मा आफुलाई चिन्न गार्हो हुन्छ ,
अनि आफैलाई कहिँ पौदिना ,
फेरी साझ पर्छ ,
पुनः यहि कथा दोहोरिन्छ ,
यो मेरो अविरल प्रयास को कुनै गन्तब्य छैन ,
केवल चली रहन्छ
अनि चली रहन्छ
अन्धकार संगै निदौछांन गन्तब्य नटेक्दै ,
अनि पुनः बिहानी म आफैलाई खोज्छु यो संसार को भिड मा ,
तर म आफै लाई नै चिन्न सक्दिन को हु म ,
अनि बिस्तारै दिन छिप्पिदै जान्छ अनि मान्छे को भिड अझ बाक्लिदै जादा ,
झन् म यो भिड मा आफुलाई चिन्न गार्हो हुन्छ ,
अनि आफैलाई कहिँ पौदिना ,
फेरी साझ पर्छ ,
पुनः यहि कथा दोहोरिन्छ ,
यो मेरो अविरल प्रयास को कुनै गन्तब्य छैन ,
केवल चली रहन्छ
अनि चली रहन्छ